Sardenja, një nga ishujt më të bukur në Mesdhe, po zbrazet. Pavarësisht turistëve, banorët e përhershëm po pakësohen. Popullsia ka rënë në 1.57 milionë nga 1.64 milionë tre dekada më parë, me gjysmën që jetojnë në dy qendrat kryesore urbane. Stimujt e ofruar janë të shkëlqyer, por duket se po dështojnë.
Fshatrat e vegjël po ‘tkurren’, ndërsa lindshmëria bie ndjeshëm dhe të rinjtë largohen për punë diku tjetër.
Siç raporton Politico, Italia ka një nga normat më të ulëta të fertilitetit në BE (1.18 fëmijë/grua). Sardenja ka normën më të ulët në vend, 0.91 – shumë më poshtë se 2.1 e nevojshme për një popullsi të qëndrueshme.
Një shembull tipik është fshati më i vogël, Baradili (76 banorë).
“Fëmija i fundit lindi dhjetë vjet më parë”, thotë kryetarja e bashkisë Maria Anna Kamenta. Shkolla fillore me një vend u mbyll 30 vjet më parë; fëmijët udhëtojnë në tre fshatra fqinje me autobus falas. Shkolla e mesme dhe spitali janë më shumë se 30 km larg.
Rajoni po investon para për të mbajtur gjallë zonën përreth: deri në 15,000 euro për blerjen/rinovimin e një shtëpie në fshatra me më pak se 3,000 banorë, deri në 20,000 € për fillimin e një biznesi të vogël,
një pagesë mujore prej 600 € për fëmijën e parë dhe 400 € për çdo fëmijë pasues deri në moshën 5 vjeç.
Disa bashki shtojnë stimuj shtesë (p.sh. 10,000 € në Baradili), ndërsa Ollolai u bë i famshëm për “shtëpitë 1 euro”. Megjithatë, mbërritjet e emigrantëve janë të pakta: të huajt përbëjnë vetëm 3.3% të popullsisë (mesatarja kombëtare 8.9%).
