Liya Zaurbekova është vetëm një nga një grup grash çeçene që janë përpjekur t’i shpëtojnë një jete thellësisht seksiste dhe shtypëse. E ngujuar brenda një stacioni policie në Moskë, Zaurbekova kuptoi se transmetimi i drejtpërdrejtë i një tentative rrëmbimi nga familja e saj mund të ishte e vetmja rrugë për të mbetur gjallë.
“Isha e trembur. E kuptova që e kisha kaluar pikën pa kthim. Nuk doja të zhdukesha në heshtje,” kujton Zaurbekova, në intervistën e saj të parë që kur u arratis nga Rusia .
Ditë më parë, Zaurbekova u largua nga banesa e prindërve të saj në kryeqytetin rus pasi ajo i përshkroi si vite të “dhunës fizike dhe psikologjike, kontrollit total dhe kufizimit të lirisë” në duart e tyre.
Ajo që pasoi ishte një ndjekje mace e miu që përfshinte babain e saj dhe burra të tjerë çeçenë, duke përfshirë të afërm dhe të largët, të cilët e gjetën atë në një apartament ku Liya ishte fshehur. Pasi ajo u arratis përsëri në një stacion policie, ata ngritën kampin jashtë ndërsa ajo iu lut oficerëve lokalë që ta mbronin.
Zaurbekova është një nga një grup grash çeçene që janë përpjekur t’i shpëtojnë një jete thellësisht seksiste dhe shtypëse të mbështetur nga njeriu i fortë afatgjatë, Ramzan Kadyrov, i njohur për abuzimet e shumta të të drejtave të njeriut dhe dhunën e shfrenuar në familje.
Kremlini i ka dhënë Kadyrovit lirinë për të sunduar rajonin si çifli i tij personal, në këmbim të qetësimit të republikës dikur rebele përmes represionit dhe investimeve të konsiderueshme nga Moska.
Ndërsa hodhi poshtë nga kati i tretë i komisariatit për të parë babanë e saj dhe të tjerët që e thërrisnin të zbriste poshtë, ajo tha se e dinte se aksionet nuk mund të ishin më të larta.
“E kuptova që nëse do të më kapnin do të ishte fundi. Në vend të kësaj vendosa të vrisja veten. Unë nuk do t’i lija ata që ta bënin këtë”, tha Zaurbekova në një intervistë për “The Guardian” nga një vend i panjohur jashtë Rusisë.
Zaurbekova i referohej grave si Seda Suleimanova, 26 vjeç, e cila në vitin 2022 u rrëmbye nga banesa e saj në Shën Petersburg nga një grup oficerësh policie ruse dhe burra të paidentifikuar çeçenë pasi u larguan nga rajoni i saj.
“Qindra gra në Çeçeni janë të dëshpëruara për t’i shpëtuar dhunës në familje”, tha një vullnetare ruse që ndihmon gratë çeçene të largohen nga rajoni. “Shumica prej tyre shmangin kontaktimin me organizatat e të drejtave të njeriut, kështu që ne shpesh nuk e dimë as kur kapen”, tha vullnetarja. “Nëse do të kishin arritur të rrëmbenin Liya Zaurbekovën, ajo mund të vritej lehtësisht në Çeçeni. Ky nuk është një ekzagjerim.”
Zaurbekova tregoi se si prindërit e saj e kishin paralajmëruar se largimi nga familja mund të çonte në të njëjtin fat si ata që kishin tentuar të arratiseshin pa sukses më parë. “Kur flisnin për ato gra, ato thanë troç se varrosja e gjallë nuk është një dënim i mjaftueshëm për turpin që këto vajza u sollën familjeve të tyre.”
Po atë natë, më 17 maj, avokati i Zaurbekovës e ndihmoi ta nxirrte atë fshehurazi nga stacioni i policisë dhe e çoi Zaurbekovën në aeroport, ku ajo mori një fluturim në një vend që tha se nuk mund ta ndante për arsye sigurie.
“Dalja jashtë është ende e frikshme,” tha Zaurbekova, duke ndaluar për një sekondë, përpara se t’i drejtohej familjes së saj. “Jam i sigurt, të lutem mos më kërko. Harroje që ekzistova.”
Top Channel
